Den orginale tyske teksten er av en ukjent forfatter med en litt usikker datering. De tidligste kildene er fra rundt år 1600. Salmen er en omskrivning av en verdslig folkevise «Es liegt ein Schloss in Oesterreich». Den ble for første gang publisert i Bernt Støylens oversettelse til nynorsk i 1906. Salmen er skrevet som en samtale mellom menigheten og Kristus. I de tre første strofene har vi perspektivet til en vandrer som er på vei til himmerik, sitt egentlige fedreland. De tre neste strofene tar vi Jesus perspektiv som vil vende vår sorg til glede gjennom sitt offer. De siste strofene er en takk og lovprisning til Gud.
Kyrkjelyden
Eg veit i himmerik ei borg,
ho skin som soli klåre,
der er kje synder eller sorg,
der er kje gråt og tåre.
Der inne bur Guds eigen Son
i herlegdom og æra,
han er mi trøyst og trygge von,
hjå honom eg skal vera.
Eg er ein fattig ferdamann
må mine vegar fara
herfrå og til mitt fedreland,
Gud, meg på vegen vara!
Kristus
Eg med mitt blod deg dyrt har løyst,
eg inn til deg vil treda,
og gjeva hjarta mod og trøyst
og venda sorg til glede.
Er du meg tru og bruka vil
Guds ord og sakramente,
di synd er gløymd, di sorg vert still,
di heimferd glad du vente!
Når verdi all som drivesand
med gull og gleda viker,
då stend eg ved di høgre hand,
ein ven som aldri sviker.
Kjyrkjelyden
Eg fattig hit til verdi kom
og rann av ringe røter,
fer herifrå med handi tom,
og dødens vald meg møter.
Men visst eg veit, ein morgon renn
då dødens natt skal enda.
Min lekam opp or gravi stend
og evig fryd får kjenna.
Så hjelp oss du, vår Herre Krist,
ditt blod for oss har runne:
Din beiske død har sant og visst
oss himmelriket vunne.
Me takkar deg til evig tid,
Gud Fader, alle saman,
for du er oss så mild og blid
i Jesus Kristus! Amen